بهار ولایت
بهار، همه طراوتش را مدیون یک گل است: گل زیبای نرگس.بهار ولایت
بهار، همه طراوتش را مدیون یک گل است: گل زیبای نرگس.شهدا شرمساریم
◥ شهــــدا ◣
چشــــم هایتــــان را
ببندیــــد
مــــا بعــــد از شمــــا
همچنــــان هیچیــــم
و شرمســــار ◆ ◆ ◆
از خودت شروع کن
*قرار شد برای کمیته فرهنگی یکی از احزاب ،افراد جدید شناسائی شوند.دوستان عفرد معروفی را پیشنهاد دادند اما شهید رجائی مخالفت کرد .می گفت :کسی که همسرش حجاب مناسبی ندارد چگونه می توانددر برنامه ریزی فرهنگی موثر باشد .
*وقتی بی خبر در مجلسی غافلگیر می شد !چشمش که به زن های بی حجاب می افتاد ،سر به زیر گوشه ای می نشست ؛چند لحظه بعد بلند می شد ،چیزی رابهانه می کرد و زود خداحافظی می کرد .همه می فهمیدند او آدمی نسیت که به هر محفلی پا بگذارد .
آبـــــــــــــــــــــ؟!
از کتاب عطش
در این ماه رمضان و هوای گرم بهتر دانستم خاطراتی از تشنگی رزمنده های عزیزمان بنویسم هر وقت احساس تشنگی کردیم با یادآوری سختیهایشان طاقتمان را بیشتر کنیم .
دیگر عادت کرده بودیم بالا سر هر مدام می رفتی ،قبل هر حرفی می گفت:آب
از لبهای ترک خورده و خونی که از تنشان رفته بود هم می شد فهمید .
******
به من آب نرسید .آبش را دا به من و گفت :من زیاد تشنه ام نیست .نصفش رو خوردم .بقیه اش را تو بخور.
گرفتم و خوردم .فرداش بچه ها گفتند که اصلا لیوانها نصف بوده .
******
همین طور که زیر سایه ،توی سنگر نشسته ای ةراه به راه باید آب بخوری ،چه برسد به این که بخواهی آن بیرون زیر آفتاب بدوی .وضع آب هم مثل همیشه خراب است .جنگ است دیگر چه کارش می شود کرد
پ ن .(جنگ با نفس برای ما مصداق دارد)
******
آمده بود سراغ رفیقش را از من می گرفت .چی می گفتم بهش ؟
می گفتم :نتونستم بهش آب برسونم ،تشنه شهید شد .
یــــــــــــا حســــــــــــــــــــــیـــن
چ مثل چمران
من دنیا را طلاق دادم.خدای بزرگ مرا در آتش عشق و محبت سوزاند.مقیاسها و معیارهای جدید بر دلم گذاشت و
خواسته های عادی و مادی و شخصی در نظرم حذف شد.
روزگاری گذشت که دنیا و مافیها را سه طلاقه کردم و از همه چیز خود گذشتم.
از همه چیز گذشتم و با آغوش باز به استقبال مرگ رفتم و این شاید مهمترین و اساسی ترین پایه پیروزی من در این امتحان سخت باشد.
برشی از مناجات شهید چمران
«سر خمَ می سلامت شکند اگر سبویی»؛
نامه شهید علی خلیلی به رهبر معظم انقلاب
۱۵ روز قبل از شهادت
شهید علی خلیلی ۱۵ روز قبل از شهادت نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب نوشت و در آن نسبت به برخی اظهارات که در قبال اقدام خود می‌شنید، واکنش نشان داد.
شهید علی خلیلی، شهید امر به معروف و نهی از منکر که در جریان درگیری با اشرار دچار سانحه شده بود روز سوم فروردین ۱۳۹۳ بعد از تحمل ماه‌ها درد و بیماری به شهادت رسید. نامه‌ای از شهید خلیلی خطاب به رهبر معظم انقلاب منتشر شده است و او در این نامه نسبت به برخی اظهارات در قبال عملی که انجام داده سخن گفته است. او در نامه خود به رهبر معظم انقلاب نوشته است که :«آقاجان!بخدا دردهایی که می‌کشم به اندازه ی این درد که نکند کاری بر خلاف رضایت شما انجام داده باشم مرا اذیت نمی‌کند. مگر خودتان بارها علت قیام امام حسین(ع) را امر به معروف و از منکر تشریح نفرمودید؟مگر خودتان بارها نفرمودید که بهترین راه اصلاح جامعه تذکر لسانی است؟ یعنی تمام کسانی که مرا توبیخ کردند و ادعای انقلابی‌گری دارند حرف شما را نمی فهمند؟»