آبـــــــــــــــــــــ؟!

از کتاب عطش

در این ماه رمضان و هوای گرم بهتر دانستم خاطراتی از تشنگی رزمنده های عزیزمان بنویسم هر وقت احساس تشنگی کردیم با یادآوری سختیهایشان  طاقتمان را بیشتر کنیم .

دیگر عادت کرده بودیم بالا سر هر مدام می رفتی ،قبل هر حرفی می گفت:آب

از لبهای ترک خورده و خونی که از تنشان رفته بود هم می شد فهمید .

******

به من آب نرسید .آبش را  دا به من و گفت :من زیاد تشنه ام نیست .نصفش رو خوردم .بقیه اش را تو بخور.

گرفتم و خوردم .فرداش بچه ها گفتند که اصلا لیوانها نصف بوده .

******

همین طور که زیر سایه ،توی سنگر نشسته ای ةراه به راه باید آب بخوری ،چه برسد به این که بخواهی آن بیرون زیر آفتاب بدوی .وضع آب هم  مثل همیشه خراب است .جنگ است دیگر چه کارش می شود کرد

پ ن .(جنگ با نفس برای ما مصداق دارد)

******

آمده بود سراغ رفیقش را از من می گرفت .چی می گفتم بهش ؟

می گفتم :نتونستم بهش آب برسونم ،تشنه شهید شد .

یــــــــــــا حســــــــــــــــــــــیـــن