می توان شیوه های امر به معروف و نهی از منکر را این گونه بیان کرد:
1- شیوه بازسازی روانی (امید دادن)
2- شیوه کنایی (از باب به در بگو دیوار بشنود): قرآن به حضرت عیسی علیه
السلام می گوید: «آیا تو به مردم گفتی من و مادرم را خدا بدانند؟» در اینجا
دوگانه پرستی نهی شده است اما در قالبی که مخاطب در واقع دیگران هستند.
3- شیوه ایجاد محبت; یعنی ابتدا لطف و محبت، سپس امر و نهی: در روایت آمده
است که مردی شامی به امام حسن مجتبی علیه السلام جسارت کرد، حضرت او را به
منزل برد و چنان مورد تفقد قرار داد که او از حرف های خود شرمنده شد.
4- مختصر گفتن: در حدیث می خوانیم: «اذا وعظت فاوجز» یعنی هر گاه کسی را موعظه می کنی خلاصه بگو.
5- مخفیانه بودن: در حدیث می خوانیم: «هر کس برادر دینی خود را مخفیانه
موعظه کند او را آراسته است ولی هر کس او را آشکارا موعظه کند، شرمنده اش
کرده است.» (بحار، ج 75، ص 374)
6- استمداد از وجدان: شخصی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و گفت: من
فردی زنا کارم حضرت فرمود: آیا حاضری کسی با ناموس تو این کار را بکند گفت:
نه پیامبر فرمود: پس تو نیز این کار را نکن.
7- در صورت امکان در قالب طنز باشد: روزی بهلول وارد مجلس هارون شد، چون
هارون در مجلس حضور نداشت بهلول جای هارون نشست، خادمان او را از آنجا بلند
کردند و کتک زدند. همین که هارون وارد مجلس شد، به او گفت: من چند دقیقه
جای تو نشستم، کتک خوردم، وای به حال تو که عمری در جای اهل بیت پیامبر
نشسته ای. او با این طنز به هارون گفت: راه تو باطل و حکومت تو غصبی است.
