فرض کنید مدت زیادی از این دنیا به
جای دیگری رفته اید و در این مدت هیچ خبری از اخبار دنیا برای شما نرسیده
است. بعد از این مدت طولانی اکنون بی خبر از همه جا به دنیا باز گشته اید و
این عکس را مشاهده میکنید :
دهمین
روز از ماه رمضان سال دهم بعثت (3 سال قبل از هجرت) می گذشت که واقعه ای
رخ داد؛ در هنگامه ای که مسلمانان در شعب ابی طالب در محاصره بودند و وجود
حضرت خدیجه کبری تسلای خاطری برای رسول گرامی اسلام در آن وضعیت سخت و طاقت
فرسا بود.
آری! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یار دیرینه خود را از دست داد.
بی پناهم ، خسته ام ، تنها ، به دادم میرسی ؟
گر چه آهو نیستم ، اما پر از دلتنگیم
ضامن چشمان آهوها ، به دادم میرسی ؟
از کبوترها که میپرسم ، نشانم میدهند
گنبدو گلدسته هایت را ، به دادم میرسی ؟
من دخیل التماسم را به چشمانت بسته ام
هشتمین دردانه ی زهرا (س) به دادم میرسی ؟
سه طلاقه......
من دنیا را طلاق دادم.خدای بزرگ مرا در آتش عشق و محبت سوزاند.مقیاسها و معیارهای جدید بر دلم گذاشت و
خواسته های عادی و مادی و شخصی در نظرم حذف شد.
روزگاری گذشت که دنیا و مافیها را سه طلاقه کردم و از همه چیز خود گذشتم.
از همه چیز گذشتم و با آغوش باز به استقبال مرگ رفتم و این شاید مهمترین و اساسی ترین پایه پیروزی من در این امتحان سخت باشد.
بندگی آشکار من
بنـدگـی ام را آشکــارا به رخ می کشــم
لذتـش بیشـتر است،
از آزادی یـواشکـی تـو...
مـدام به یادتــ باشد:
و خداوند بر همه چیـز آگـاه است... (1)
1.هو معکم این ما کنتم و الله بما تعملون بصیر : هرکجا باشید او با شماست و به هرچه کنید به خوبی آگاه است{آیه 4 سوره حدید}
+
در جواب تعداد اندکی از یواشکیون!!