امام مهدی کدام موضوع را دلیل محروم ماندن شیعیان از سعادت وجود خود دانست ؟

آن حضرت اتحاد در وفاداری به ولایت و امامت را مانع ملآقات و عدم ظهور دانسته‌اند. این موضوع در یکی از نامه‌های امام زمان(ع) به شیخ مفید مطرح شده است. حضرت مهدی(ع) می‌فرماید: «ولو ان اشیاعناوفقهم الله لطاعته علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعاده بمشاهدتنا علی حق المعرفه و صدقها منهم بنا فما یحبسنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نکرهه و لانؤثره منهم و الله المستعان و هو حسبنا و نعم الوکیل»؛ «اگر همه شیعیان ما ـ که خداوند در طاعت خویش آنها را موفق بدارد ـ بر وفا به عهد و پیمانی که با ما بسته‌اند، با یکدیگر متحد و یکدل می‌شد؛ هرگز سعادت دیدار و ملآقات ما به تأخیر نمی‌افتاد و دیدار و مشاهده ما ـ که بر اساس معرفت و شناختی صادقانه است ـ به زودی برای آنان رخ می‌داد. آنچه که مانع می‌شود ما بر آن طلوع کنیم اعمالی است که ما آن را زشت می‌شماریم و نمی‌پسندیم.

پس اگر شیعیان با میل قلبی و رغبت، به امام زمان(ع) توجه و از اعمال نا پسند دوری کنند و به عهد و پیمان با ولایت و امامت استوار باشند، به دیدار آن حضرت و دولت کریمه او نائل خواهند شد. به طور خلاصه می‌توان موانع ظهور و دیدار را در سه شاخصه کلی دانست:

1. عدم معرفت و شناخت واقعی ولایت و امامت؛

2. عدم استواری بر پیمان با ولایت در اعتقاد و عمل؛

3. ارتکاب اعمال ناپسند و آنچه مورد رضای امام زمان(ع) نیست.