و اما رسانه ی دروغ پرا کنی بی بی سی

به گزارش رهروان ولایت به نقل از جام ، بی بی سی فارسی این روزها، اخبار انتخاباتی اش را بیشتر کرده است و می کوشد با ارائه اخبار و گزارش های منفی، فضای انتخاباتی ایران را منفی و متشنج جلوه دهد؛ برای اثبات این موضوع کافی است به یکی از گزارش هایی که به بهانه تعدد نامزدهای انتخابات از شبکه دولتی انگیلس پخش شد نگاهی کنیم.

 بی بی سی فارسی در این گزارش فضای انتخاباتی ایران را این طور پوشش می دهد:

* تنها اصول گرایان برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری ایران پا پیش گذاشته اند.

* هر کدام از نامزدهای اصول گرا گمان می کنند می توانند مشکلات را حل کنند.

 *کمتر از دو ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری رغبتی میان کاندیداهای اصول گرا برای کنار رفتن دیده نمی شود.

*این انتخابات ابهام زیادی دارد.

*میزان تشنج سیاسی خیلی بالاست.

* در طول سی و سه سال، حلقه افراد و گروه های شرکت کننده در انتخابات تنگ تر شده است.

* اصول گراها مقبولیت مردمی ندارند.

* در انتخابات دوره قبل ریاست جمهوری رأی بخش مهمی از رأی دهندگان ربوده شده است.

* اصول گراها برنامه مشخصی ندارند.

 این عبارات تنها بخشی از یک گزارش بی بی سی فارسی از فضای انتخاباتی در ایران است. این شبکه تمام تلاشش را به کار بسته است تا با فضا سازی و منفی بافی بخشی از پروژه کشور متبوعش در انتخابات ریاست جمهوری را پیاده نماید؛ همان طور که در انتخابات دوره قبل ریاست جمهوری با القای تقلب، به حمایت از اغتشاش های خیابانی پرداخت و با گزارش های لحظه به لحظه نقش اصلی را در فتنه سازی ایفا کرد.

 گفتنی است در نقد این گزارش بی بی سی فارسی باید گفت:

۱٫ این شبکه  بدون نام بردن از جریان های اصلاح طلب و افرادی همچون آقایان حسن روحانی، عارف، جهانگیری، کواکبیان که اعلام کاندیداتوری کرده اند؛ فضای انتخابات را یکسویه معرفی کرده است. آیا به اعتقاد برنامه سازان بی بی سی، این افراد اصلاح طلب واقعی نیستند و تنها افرادی که آن ها می پسندند را باید اصلاح طلب نامید؟

۲٫ادعای کنار نرفتن اصول گراها به نفع هم در حالی مطرح می شود که دو ائتلاف سه و پنج نفره میان اصولگرایان وجود دارد و احتمال کنار رفتن تعدادی از نامزدها در روزهای آینده زیاد است؛ گرچه حضور همه آن ها هم نه تنها اشکالی ندارد بلکه نشان دهنده فضای باز انتخاباتی در ایران است که هر کس شرایط نامزدی را داشته باشد و مورد تأیید شورای نگهبان قرار گیرد، می تواند در این عرصه وارد شود؛ بر خلاف کشورهایی مانند آمریکا که فضایی دو حزبی دارند و مردم مجبورند میان دو نفر، یکی را انتخاب کنند.

۳٫چرا بی بی سی فارسی باید فضای انتخابات ایران را مبهم و متشنج معرفی کند؟ آیا حضور افراد و سلیقه های مختلف و وجود گفتمان میان گروه ها و انتقاد آن ها از یکدیگر به معنای فضای مبهم است؟ جالب این است که رسانه دولتی انگلستان گفت و گوها و انتقادها در ایران را به معنای “فضای متشنج” معرفی می کند؛ اما فحاشی ها و استهزای نمایندگان پارلمان انگلستان را “نمادی از دموکراسی و آزادی بیان” می داند!

۴٫بی بی سی فارسی از یک طرف از تعدد کاندیداها ایراد می گیرد، ولی از طرف دیگر می گوید: “در طول سی و سه سال، حلقه افراد و گروه های شرکت کننده در انتخابات تنگ تر شده است.” آیا این تناقض نیست؟ بالاخره تعداد نامزدها نسبت به گذشته بیشتر شده است یا کمتر؟!

۵٫ اگر بنا بر ادعای بی بی سی فارسی، اصول گراها مقبولیت ندارند؛ پس چرا رأی مردم در انتخابات ریاست جمهوری نهم و دهم و همچنین دو انتخابات اخیر مجلس و شوراها به اصول گرایان بوده است؟

۶٫ادعای تقلب در انتخابات و ربوده شدن رأی هم از آن ادعاهای بی پشتوانه این شبکه است که در سال ۸۸ تمام تلاشش را به کار برد تا این ادعا را بقبولاند؛ اما موفق نشد. سؤال اساسی این است که اگر ادعای این شبکه و برخی از اصلاح طلبان افراطی درست است، پس چرا همین افراد تلاش می کنند در انتخابات نامزد شوند؟ چرا آقای خاتمی که در رأس اصلاحات تعریف می شود، دو دوره در این کشور به ریاست جمهوری رسید، در آخرین انتخابات مجلس رأی می دهد و قصد کاندیداتوری در انتخابات این دوره را دارد؟ یا چرا دیگر اصلاح طلبان مثل آقایان عارف، جهانگیری و کواکبیان ادعای تقلب را رد کرده اند؟

 گرچه گفتنی ها در زیر سؤال بردن و ابطال ادعاها و منفی بافی های بی بی سی فارسی زیاد است، اما به همین اکتفا می کنیم. بقیه جواب ها را به بعد از فضاسازی های روزهای آینده این شبکه موکول می کنیم.